Weekblog 23
Week 6 2020 Een nieuwe week is weer aangebroken en dit betekent dus ook weer een nieuwe weekblog! Beetje bij beetje komen er weer dingen op m’n planning en heb ik dus ook weer wat om over te schrijven! Dit betekent uiteraard […]
Week 6 2020
Een nieuwe week is weer aangebroken en dit betekent dus ook weer een nieuwe weekblog! Beetje bij beetje komen er weer dingen op m’n planning en heb ik dus ook weer wat om over te schrijven!
Dit betekent uiteraard niet dat het begin van mijn week verandert, want de maandag beginnen we gewoon weer met een oppasdagje op Noah en Luca! Een beetje spelletjes spelen, met de duplo spelen en puzzels maken is altijd leuk. Een beetje voetballen door de kamer terwijl Noah roept ‘’Ik ben Ajax!!’’ verveelt ook nooit.
’s Avonds was ‘The Hunger Games: Catching Fire’ op tv. Ik heb deze boeken/filmreeks altijd wel leuk gevonden, maar ik ben er nooit echt diehard fan van geweest. Toch kan ik niet ontkennen dat de visuals en hoe het allemaal in elkaar steekt, genieten is om naar te kijken. De gehele filmreeks staat op Netflix, mocht je het gemist hebben!
Ik had voor dinsdag van alles bedacht om te gaan doen en uiteindelijk heb ik werkelijk niks uitgevoerd. Het was lekker een hele dag niks. En ik kan je vertellen dat ik daar zó enorm van kan genieten! Ik vind het heerlijk. Ik wil er geen gewoonte van maken, maar af en toe een volledige dag niks is toch wel lekker.
Woensdag mocht ik weer lekker aan de slag in Leiden! Ik blijf het zeggen, maar ik vind echt dat ik een heerlijke baan heb! De jurken blijven me verassen en ik leer elke dag wat nieuws!
Die avond mocht ik weer lekker een avondje trainen! Lekker even een balletje trappen. De afgelopen weken lukte het me telkens niet echt om te gaan trainen en ik had het wel echt gemist. Helaas schoot het vlak voor het einde van de training in m’n hamstring en moest ik vervroegd stoppen. Zwaar balen!
Donderdag mocht ik voor de verandering eens aan de slag in Leiden! Een gezeur met de treinen, dacht ik… Nu wel weer met de bus. Het was belachelijk druk op de weg en ik was heel blij dat ik een bus eerder dan normaal had, anders was ik vooralsnog te laat geweest. Doordat ik nu op donderdag in Leiden stond, werkte ik ook eens een keer met mensen met wie ik minder vaak samen werk, dus dat was wel gezellig!
Vrijdag mocht ik ook weer naar Leiden om een dagje te werken. We waren weer allemaal lekker bezig die dag, het was gezellig met de klanten en ik mocht weer wat leuke, nieuwe jurkjes uitpakken! Ik ben weer eens erg enthousiast over wat binnen is gekomen!
Na het werk ben ik even een rondje gaan lopen door de stad en de Albert Heijn, want rond 19:30 was het plan om met de Youth Group te gaan eten bij Donatello’s in Leiden. Dit zit aan het begin van de straat waar ik werk… Dus om nou naar Katwijk terug te gaan om vervolgens weer naar Leiden te gaan, was erg onlogisch. Maar het was behoorlijk koud, dus ik heb lekker wat rondjes gelopen. Het eten was, zoals altijd, erg gezellig!
Door naar de zaterdag, wanneer ik weer een potje mocht voetballen. De hele week heb ik mijn best gedaan om mijn hamstring zo veel mogelijk te ontlasten, zodat ik kon spelen. Na een goede warming up mocht ik het veld in en het ging een lange tijd goed. Tot een sprintje in de 2e helft en ik voelde het er zo weer in schieten. Ik vroeg om een wisseltje en er werd meteen warmgelopen aan de zijkant. Ik moest nog even doorbijten. Dit liep helaas ook anders dan verwacht, want een van de tegenstanders besloot even een sliding in te zetten in ons 16m gebied, op een bal die ze nooit meer kon hebben. Mijn enkel en de knie van onze keeper werden wél geraakt. Ik kon nu al helemaal niet meer verder. De wedstrijd helaas uiteindelijk 4-5 verloren. Hun laatste doelpunt had afgekeurd moeten worden i.v.m. buitenspel (verder een lang verhaal, maar ik stond te vlaggen en het was 100% buitenspel). Helaas pindakaas, je krijgt er de punten niet mee terug. Ook werd er vanaf de zijkant van alles naar ons geroepen, middelvingers opgestoken en er is zelfs naar een van mijn teamgenoten gespuugd. Jammer, dat dit dan zo moet gaan. Maar je kan er niks mee.
Ondanks dat ik behoorlijk mank was, ging ik die avond met de meiden naar Scheveningen voor een Escape Room. We zijn naar Escape Room Unlock geweest, met het thema Mission Impossible: ‘’Als team van spionnen krijg je een uur om in te breken en te ontsnappen zonder dat iemand het door heeft. Het lot van de wereld ligt in jullie handen.’’ Deze escape room kan van 2-8 personen gespeeld worden. Wij waren met 7 en het was voor sommige ruimtes wel wat te veel, helaas. Echter vond ik de Escape Room over het algemeen erg leuk én zijn we binnen de tijd ontsnapt! In mijn ogen een echte aanrader!
Zondag mocht ik weer aan het werk en dit keer mocht ik wel naar Amsterdam. Met mijn nog altijd dikke enkel, vond ik het toch wat spannend. Zeker met de wind die mijn kleine koekblikje (auto) alle kanten op liet schudden. Maar het rijden was te doen en daardoor dacht ik dat ook het werken wel moest lukken. Ik had mijn enkel ingezwachteld en het was inderdaad te doen. Wel liep ik lekker mank door die winkel heen te banjeren, dus het was volgens mij hilarisch om te zien.
Op de terug weg ben ik ook lekker heen en weer geschud in mijn koekblikje, maar ik heb het overleefd! Daarna met de familie gezellig eten bij mijn zus. Daarna een beetje tv gekeken en dat was alweer mijn week!
Komende week begint wat minder leuk, met de sterfdatum van mijn moeder op maandag 10 feb… Het is dan gewoon al 4 jaar geleden. Ik zal niet ontkennen dat ik er tegenop zie. Wél merk ik altijd dat, zodra deze data voorbij is, ik ook weer meer rust in mijn hoofd heb.
Verder staan er gelukkig ook leuke dingen gepland voor komende week met onder anderen een dagje Amsterdam, een etentje en ik denk dat ik een kappersbezoekje. Kom je dan ook weer een kijkje nemen op mijn blog?
Liefs, Tessa