Week 5 2020

De laatste dagen van januari en het begin van februari! Ieder jaar opnieuw lijkt januari voor mij langer te duren dan de andere maanden. Alsof er geen einde aan komt. Echter was het einde deze week toch echt in zicht!

Ik begin uiteraard waar ik de vorige weekblog gebleven ben; maandagochtend ging de wekker vroeg, omdat ik Samantha naar Schiphol ging brengen. Na nog even geknuffeld te hebben maar haar hond Bo, zijn we de auto ingestapt en naar Schiphol vertrokken. Doordat het nog vroeg was, was het rustig op de weg en waren we al snel op Schiphol! Na afscheid genomen te hebben, ben ik door naar huis gereden, waar ik nog even een paar uurtjes slaap heb gepakt.

M’n lieve vriendjes Noah en Luca kwamen nog gezellig spelen. Nootje was een beetje ziekjes en was daarom erg hangerig, maar wel lekker knuffelig.

Dinsdag wilde ik van alles gaan regelen voor Amerika; ik moest nog een hoop uitprinten, ondertekenen, inscannen en uploaden. Daarnaast moest ik nog behoorlijk wat dingen uitzoeken. Maar ik werd helaas wakker met migraine. Halverwege de middag begonnen de pijnstillers pas te werken en heb ik nog maar een paar dingetjes kunnen doen. Echter zijn we gewoon goed op weg! Mocht je meer over willen weten over mijn trip naar Amerika, klik dan hier.

Woensdag mocht ik weer aan het werk. Langzaam maar zeker komt de voorjaarscollectie binnen en ik ben er zo erg van aan het genieten. Ik houd van de pastelkleuren die binnen komen en de mooie jurken voor van het voorjaar!

’s Avonds ging ik gezellig met Linda, Maaike en Iris naar Scheveningen, voor de Ladies Night van ‘Onze Jongens In Miami’. Ja, deze film heb ik al gezien. Maar dat was met greenscreens en met dingen die nog aangepast moesten worden. Nu was de film een geheel en het was erg leuk! Ik heb gelachen en een hele leuke avond gehad!

Donderdag mocht ik weer de hele dag aan de slag! Het was mijn eerste koopavond na mijn operatie en ik moet toegeven dat het pittig was. Aan het einde van de dag klopte mijn hand en ik had wel goed last. Maar ik heb het overleefd en het was weer lekker werken.

Vrijdag ging de wekker weer voor een nieuwe werkdag. Het was weer gezellig en een lekkere werkdag. Daarna ging ik door naar een wat minder puntje van de avond; ik had een condoleance van de oma van een vriendin van me. Ik weet uit eigen ervaring hoe fijn het is wanneer er mensen voor je komen, dus we gingen met de meiden. Mijn gedachten gaan uit naar de familie.

Daarna ging ik door naar Lisa en gingen we door naar mij; om de documantaire van Taylor Swift te kijken. Miss Americana is een documantaire die Taylor Swift volgt in de loop van haar carrière. Het laat beelden zien van de jonge zangeres, van de mooie momenten in haar leven, maar ook de mindere momenten. Het is zeker een aanrader om te kijken, ook wanneer je geen fan bent van de zangeres. Zo gaat het onder anderen over het moment dat ze niet werd genomineerd voor de Grammy’s, over het moment dat Kanye West in 2009 haar compleet voor schut zette op het moment dat zij haar VMA in ontvangst nam, maar ook over het moment dat ze dacht dat de hele wereld haar niet meer wilde zien, het moment dat ze te horen kreeg dat haar moeder ernstig ziek was (is) en over haar nieuwe album.

Zaterdag heb ik weer een poging gedaan tot voetballen. Dit vond ik best spannend met mijn hand, dat zal ik niet ontkennen. Vlak voor het einde van de eerste helft heb ik me even laten wisselen omdat ik naar terecht was gekomen en ik liever geen risico nam. Na de rust ben ik het veld weer in gegaan. Ik ben heerlijk (ahum) van achteren onderuit getrapt, waar ik natuurlijk verkeerd terecht kwam. De pijn was verschrikkelijk. Maar we moesten nog maar heel even en ik wist dat we geen wissels meer hadden dus doorbijten en doorgaan.

Doordat we voor onze competitie een behoorlijk eindje moeten rijden, was ik pas laat thuis. Even eten, nog een keer douchen en door naar de verjaardag van Nelly! Ik was moe en traag van begrip tijdens de gesprekken, maar het was wel gezellig!

Zondag weer de wekker mogen zetten om te werken. Het was een drukke, maar zeker gezellige dag. Ik had een aantal collega’s al even niet gezien, dus dat was ook weer erg leuk. Zodra de klanten weg waren en de deur echt dicht was, snel mijn telefoon gepakt om Ajax-Psv te kijken… Nou ja, tot aan de auto dan. Want vanaf daar heb ik de rest van de eerste helft via de radio geluisterd en de tweede helft heb ik thuis kunnen kijken. Een saaie wedstrijd, waar in mijn ogen weinig voldoendes vielen. Maar goed, de 3 punten zijn weer binnen. Op naar volgende week en hopen dat de blessures meevallen…

En zo komt ook deze week weer aan een einde. We zijn weer klaar voor een nieuwe week! Hallo fabruari; ik ben er klaar voor!

Liefs, Tessa