Week 6 2021

Hallo hallo! Leuk dat je weer een nieuwe weekblog leest. Inmiddels is week 6 van 2021 alweer voorbij en het voelt voor mij nog steeds alsof dit deel is van 2020. Ook voelt het absoluut niet alsof we al eigenlijk halverwege februari zijn, maar dat is inmiddels wel zo…

Maandag was het nog behoorlijk besneeuwd en koud buiten. Vaders was aan de andere kant van het land volledig ingesneeuwd en ik zat met een ontroostbare dreumes die de sneeuw en kou maar niks vond. Naast zijn warme winterkleding had ik met een goede warme deken Luca ingepakt en op de arm genomen om de hond uit te gaan laten. Helaas hier geen foto’s van maar volgens mij zag het er hilarisch uit. Hij was net een worstje in een jasje (niet omdat hij dik was natuurlijk, maar om hoe hij in de deken gerold was) en hij zei eigenlijk niks anders dan ‘sneeuw’ en ‘koud’. Uitstekende punten gemaakt door Luca, dat mag best gezegd worden.

Toen meneer na de wandeling zijn tosti kreeg, was alles weer goed en voor Noah uit school gehaald moest worden, was vaderlief gelukkig toch thuis gekomen en kon Luca rustig slapen. Zo was de maandag weer vol avontuur.

Dinsdag begon ik aan een nieuw avontuur; Noah uit school halen. Ik houd absoluut niet van sneeuw en durf ook echt niet goed te fietsen of auto te rijden. Dus ik besloot op tijd van huis te vertrekken en Noah lopend op te halen. Natuurlijk met de sneeuw moest dat wel in style en heb ik meneer met de slee opgehaald. ’s Middags lekker samen een filmpje gekeken en getekend. Geslaagde middag!

Woensdag was voor mij een dag die behoorlijk slikken was. Woensdag was het namelijk 5 jaar geleden sinds het overlijden van mij  moeder. Een dag waar ik elk jaar tegen aan zit te hikken en een dag waar ik altijd alles herbeleef. Ik weet nog precies hoe alles gebeurde op 10 februari 2016 en dat maakt het verwerken en door gaan niet altijd makkelijk. Ik heb me er aardig doorheen kunnen slaan gelukkig. Maar ik mis je wel, mam.

Vrijdag hadden we lekker eten besteld bij Het Wapen van Kattuk en dit is een absolute aanrader!

Zaterdag het ijs op met de boys en Dunya die verward aan de kant bleef zitten. Die doet niet aan ijs. Al was voor mij (aka mevrouw schaatsloos) de ijspret ook snel voorbij want uiteraard gleed de jongste spruit uit en was hij er klaar mee. Dus ik ben lekker snel weer met de jongens naar binnen gegaan en hij hoor je daar absoluut niet over klagen!

’s Avonds kwam Lisa en hebben we even bijgekletst. We hadden heerlijke tapasavond en het was ook nog eens gezellig (gelukkig maar, he!)

Ja. En toen kwam zondag. Valentijnsdag. Man, wat heb ik er een hekel aan. Maar goed, ik heb deze foto’s gemaakt en wilde die wel even delen. Gewoon omdat het kan.

Stay safe!

Liefs Tessa