Week 22 2020

He he, ze post weer eens op de maandag zoals ze had beloofd! Ja… Ik ben er niet zo goed in. Ik heb het al vaker gezegd, maar ik ben de dagen enorm kwijt. En telkens is de blog wel af, maar vergeet ik hem klaar te zetten of ook echt daadwerkelijk te posten. Maar goed; dit keer lukt het wel!

Het was voor mij een behoorlijk bewogen week. Te beginnen met dat één van mijn favoriete acteurs deze week zijn 21^e verjaardag zou moeten vieren… Hij is afgelopen jaar op 6 juli (2019 dus) overleden door een epileptische aanval in zijn slaap. Ik heb het geluk gehad hem in 2017 te mogen ontmoeten en hij was echt een van de meest vriendelijke en lieve mensen die ik ooit heb ontmoet.

Cameron Boyce hield zich altijd bezig met goede doelen. Zo had hij o.a. een eigen campagne gestart voor veilig drinkwater en was hij bezig met een campagne tegen ‘gun violence’. Ter ere van hem is de Cameron Boyce Foundation opgericht, dat zich bezig houdt met geld inzamelen voor goede doelen. Dit deel is, omdat er ter ere van zijn verjaardag een nieuwe campagne is gestart via Represent om weer geld mee op te halen. Dit geld gaat naar het vinden van een geneesmiddel voor epilepsie, naar het tegenhouden van geweld met wapens en naar het vinden van een geneesmiddel voor Covid-19.

Daarnaast is deze week officieel besloten dat ik deze zomer niet naar Amerika vertrek. Mijn heen vlucht was namelijk ineens gecanceld (ik heb hier verder geen bericht van gehad, maar het was ineens zo… Okay dan!) en een afspraak voor mijn visum was ook niet te verkrijgen. Het is voor nu wel beter, maar balen doe ik zeker. Mocht je hier meer over willen lezen, klik dan hier.

En nu kan ik wel verder gaan schrijven over hoe ik lekker heb geskeelerd en in het zonnetje heb gelegen, maar ik kies er voor om dit niet te doen.

Ik ben boos. Heel boos. En verdrietig. Om wat er deze week in Minneapolis, Minnesota, Amerika, een Afrikaans-Amerikaanse man genaamd George Floyd is vermoord door een politie agent. Ik kan me niet voorstellen dat je dit niet hebt meegekregen. Ik ben boos, want dit was niet de eerste keer. Ik ben boos om het feit hoe George riep ‘’I can’t breathe’’, maar er werd niet geluisterd door de politie. Ik ben boos, omdat agent Derek Chauvin zijn knie op de nek van George Floyd hield voor 8 minuten en 46 seconden. Ik ben boos, omdat George 2 minuten en 53 seconden van die tijd al niet meer reageerde. En ik ben zo ontzettend verdrietig dat de kans gewoon groot is dat er geen gerechtigheid zou komen voor George Floyd.

Ik zit nog altijd op de app Twitter en hier worden veel livebeelden, video’s en foto’s gedeeld. Meer dan op andere social media apps. En de beelden zijn hartverscheurend. De Amerikaanse politie van verschillende staten schieten met rubberen kogels op de demonstranten, ze schieten met verfkogels naar mensen die op hun eigen veranda staan. Er is pepperspray gespoten in het gezicht van een 8 jarig meisje. Een man die naar zijn auto liep, werd ineens aan zijn rugzak gepakt en weggesleept door een agent.

En ja, er zijn ook beelden van agenten die mee protesteren, die hun wapens weg leggen, die luisteren naar de demonstranten en die doen wat hun baan eigenlijk inhoud. Maar dit racisme is niet okay, niet normaal en het moet stoppen.

De Amish, de zogeheten heksen, en zelfs hackergroep Anonymous hebben van zich laten horen. En jij kan ook van je laten horen, door bijv. de petities te ondertekenen. Laat van je horen!!!

Hier wil ik ook meteen de blog mee afsluiten.

Stay safe!

Liefs, Tessa

P.s. Op verschillende plekken in deze blog zijn linkjes te vinden, door gewoon op een woord te klikken. Help mee!!!