Week 14 2021 Ja hallo! Daar ben ik weer met een nieuwe weekblog. Heb ik al meer te vertellen hier nu ik weer aan het werk ben? Nee, dat dan weer niet maar we blijven gewoon doodleuk doorgaan! Maandag was 2e paasdag […]
Ja hallo! Daar ben ik weer met een nieuwe weekblog. Heb ik al meer te vertellen hier nu ik weer aan het werk ben? Nee, dat dan weer niet maar we blijven gewoon doodleuk doorgaan!
Maandag was 2e paasdag en was de winkel sowieso dicht, dus het was lekker een lang weekend. Ik heb eigenlijk vrij weinig gedaan maandag. ’s Avonds kwam Lisa en heb ik haar zo ver gekregen om Julie and the Phantoms met me te kijken (nogmaals: absolute aanrader!! Echt een hele leuke serie!). Het was een succes en we kijken binnenkort samen verder!
Toen kwam m’n tweede echte werkweek, van dinsdag tot vrijdag. Het zijn lange dagen, maar ja; nog steeds naar m’n zin. Ik leer elke dag weer wat nieuws en ik heb het idee dat het ook echt goed gaat. Het contact met de klanten is over het algemeen heel leuk en ik heb zin om weer een weekje te werken!
Dit weekend had ik eigenlijk wel wat plannen, maar mijn lichaam vond dat geen goed idee. Ik had een kleine nasleep van mijn corona en kon amper de trap op en af zonder helemaal bek af te zijn. Het gevoel van deze vermoeidheid is totaal niet te omschrijven en gewoon over het algemeen heel raar. Buiten rondjes met m’n hondje en even boodschappen te doen, ben ik dan ook maar braaf thuis gebleven.
Wel ben ik weer met een nieuwe serie begonnen (ja, je moet wat he?). De serie stond al een tijdje op mijn lijstje om te gaan kijken, maar ik heb het dit weekend eindelijk doorgezet: Manifest. Het gaat over een vliegtuig dat hevige turbilentie ervaart en wanneer ze landen, ze erachter komen dat ze 5,5 jaar weg zijn geweest ipv de paar uur die zij hebben ervaren. Daarna gebeuren steeds meer rare dingen en het is heel spannend en zit tot nu toe erg goed in elkaar. Ik ben weer eens fan!
Daarnaast wil ik even deze te leuke pins delen die ik dit weekend binnen heb gekregen. Ik vind ze ZO leuk!
Week 13 2021 Hoi! En welkom bij de eerste ik-zit-niet-meer-in-zelf-isolatie-blog! Langzaam maar zeker lijkt het er op dat ik weer aardig de oude begin te worden. Ik heb qua nasleep alleen veel last van vermoeidheid en zeker met de lange dagen die […]
Hoi! En welkom bij de eerste ik-zit-niet-meer-in-zelf-isolatie-blog! Langzaam maar zeker lijkt het er op dat ik weer aardig de oude begin te worden. Ik heb qua nasleep alleen veel last van vermoeidheid en zeker met de lange dagen die ik maak op werk, valt het me wat zwaar. Al moet ik zeggen dat het ook wel heel fijn was om weer op werk te zijn. Sowieso om het huis weer uit te zijn, maar ik heb het ontzettend naar mijn zin op werk. Deze week van maandag tot donderdag gewerkt en ik was vrijdag ook helemaal total los.
Vrijdag eindelijk een paar dingetjes gehaald die ik al weken nodig had, maar ja.. Corona. En ’s middags naar zuslief gegaan om daar uiteindelijk ’s avonds te eten. Heerlijk weer met m’n neefjes kunnen knuffelen en dansen door de kamer. Nadat de kids naar bed waren, nog even chill tv gekeken en daarna lekker naar huis en m’n bedje opgezocht.
Zaterdagochtend met hondjelief via het nieuwe fietspad (nou ja, er naast) naar Katwijk aan zee gelopen om even een bakkie te doen bij opa en oma. De terug weg viel wat tegen… Maar goed. Daarna door naar de juwelier om een 2e gaatje te laten schieten en daarna door naar Linda, die haar verjaardag vierde. Het was weer erg gezellig!
Zondag was het eerste paasdag en heb ik eerst een paasdienst gekeken en daarna kwam de rest van het gezin langs voor een paasbrunch en gewoon een gezellige dag. Ik heb in chocolade eieren een toetje gemaakt met ijs en Baileys; zeker iets om een keer te proberen. ’s Avonds weer (ja, alweer!) de film ‘A Week Away’ op Netflix gekeken. Nogmaals: Een aanrader!
OH!!! En ik heb eindelijk m’n Julie And The Phantoms gerelateerde trui binnen! Heel blij mee!!
Week 12 2021 Hoi! En welkom bij hopelijk de laatste saaie blog! Want zoals het er nu naar uit ziet, kan ik volgende week EIN-DE-LIJK weer werken! Maandag / dinsdag eigenlijk de laatste kuchjes en loopneuzen dus ik was helemaal klaar om […]
Hoi! En welkom bij hopelijk de laatste saaie blog! Want zoals het er nu naar uit ziet, kan ik volgende week EIN-DE-LIJK weer werken! Maandag / dinsdag eigenlijk de laatste kuchjes en loopneuzen dus ik was helemaal klaar om weer van start te gaan! Maar toen kwam de pechvogel in mij weer eens om een hoekje kijken. Ik wilde dinsdagavond nog een laatste keer stomen met Vicks Vapo en heet (kokend) water. Maar in plaats van de waterkoker mee te nemen naar de teil, wat ik eigenlijk normaal wel altijd doe, zat ik in gedachten en heb ik de teil met water in de keuken gevuld. Ik liep richting de tafel, gleed weg en liet zo de teil met (kokend) water over mijn middel naar beneden vallen. Ja… Ik zal je de details besparen maar ik denk niet dat ik ooit zo hard gegild heb in mijn leven. Eerste en tweede graads brandwonden met een aantal blaren en open plekken zijn dan ook het resultaat… We gaan lekker dus.
Hier ging het nog goed met stomen, maar goh wat zien we er uit!
Hierdoor zat werken er deze week dus nog even niet in. Huisartsen post gebeld want ja, het gebeurde ’s avonds, daarna mijn eigen huisarts gebeld waar ik mocht langskomen, brandwondencentrum werd erover gecontacteerd. Het was weer een hele ervaring, maar het was er ook één die ik liever niet had gehad. Ah fijn. En door!
De rest van de week verliep hierdoor rustig. Vaders knapte langzaam (eindelijk!) op van de corona, maar de wandelingetjes met de hond waren nog steeds van mij. Er zat met dan aan de brandwonden natuurlijk geen tempo in, maar Dunya vond het wel lekker dat haar rondjes ineens dubbel zo lang duurde.
Zaterdag was er weer een online conventie, maar doordat ik 3 weken thuis had gezeten, en dus 3 weken niet had gewerkt, en dus niet zo’n best salaris had (Pls doneer aan het Tessa fonds hahaha!), zat er voor mij eigenlijk geen videocall in deze keer. Nu deden ze een loterij en ik had wel een aantal loodjes gekocht en; ja hoor! Ik mocht videobellen met Freddie Thorp. Hij speelt in de nieuwe Netflix serie Fate: The Winx Saga als Riven. Een personage dat in de tekenfilm serie al één van mijn favorieten was! Hij was super aardig en we hadden een heel chill gesprek eigenlijk!
Verder heb ik weer een Netflix tipje! ‘A Week Away’ staat nu op Netflix en is zeker een aanrader! Het gaat over William aka Will, die op jonge leeftijd zijn ouders is kwijt geraakt en hierdoor van tehuis naar tehuis ging. Met de jaren wordt hij steeds rebelser, tot de laatste druppel. Dan krijgt hij twee opties: Of naar de jeugdgevangenis of mee naar een zomerkamp. Die keuze is snel gemaakt en hij gaat mee naar het kamp, om er daar achter te komen dat het een Christelijk kamp is. Al snel vindt hij op verschillende vlakken de liefde, ontstaan er nieuwe vriendschappen en worden belangrijke dingen besproken. Het is een beetje Camp Rock meets High School Musical achtig, maar dan anders. Echt een aanrader!
En ja. Dit was het dan alweer. Ik hoop dat ik, nu ik de deur weer uit mag, ik weer leukere blogjes kan plaatsen!
Week 11 2021 Hoi! En welkom bij opnieuw een van mijn saaiste en waarschijnlijk kortste blog tot nu toe. Waarom? Omdat ik helaas afgelopen woensdag ook positief teste op corona en dus sindsdien in zelfisolatie zit. De klachten? Die vallen in mijn […]
Hoi! En welkom bij opnieuw een van mijn saaiste en waarschijnlijk kortste blog tot nu toe. Waarom? Omdat ik helaas afgelopen woensdag ook positief teste op corona en dus sindsdien in zelfisolatie zit.
De klachten? Die vallen in mijn geval gelukkig mee. Ik heb vooral enorme hoofdpijn scheuten en ben heel verkouden. Daarnaast ben ik heel erg moe. De hele tijd. Na alleen de trap op en/of af, heb ik al dik een kwartier nodig om bij te komen. Na wat stomen merk ik wel dat ik vooruit ga gelukkig! Vaders heeft het iets zwaarder, door voornamelijk koorts. Maar met dank aan de huisarts lijkt hij ook vooruitgang te boeken!
Wel heel lief; ik heb van verschillende vrienden kaartjes gekregen en van m’n vriendengroep kreeg ik een corona overlevingspakket! Leuk met theetjes, puzzelboekje, magazines, do-it-yourself dingetjes, een heerlijke smoothie en allerlei lekkers! Heel blij mee!
Ook van werk een klein pakketje gekregen, voornamelijk met lekkers. En bijna elke dag hangt er wel ineens een tasje aan de deur met iets uit de winkel. Ook de familie is erg lief met maaltijden en soep brengen. Aangezien koken en in de keuken staan heel veel moeite en energie kosten, ben ik hier wel heel erg blij mee!
Inmiddels lig ik al bijna de hele week met mijn deken en kussen beneden op de bank om Dunya niet de hele dag alleen te laten. Die vindt het wel gezellig (al heb ik het idee dat ze me ook af en toe erg zat is).
Zondagavond helaas andere (lees: menstruatie) klachten bovenop alles gekregen. De pijn was weer eens niet te handelen en zodra ik corona klacht vrij ben, moet ik me ook weer melden bij de huisarts voor nieuw onderzoek. J i p p i e. Tot een uur of half 5 ’s maandagochtend hield de pijn aan dus een beste nacht en een goed begin van week 12 was het zeker niet. Dus hier een mooie foto van mij (met snapchat filter zodat ik er nog een soort van levendig uit zie) die het even allemaal niet meer wist.
Ja. Dit was het. Meer heb ik gewoon niet te vertellen. Ik hoop heel erg dat ik volgende week de deur weer uit kan en mag… Duim je met me mee?
Week 10 2021 Hoi! En welkom bij mijn saaiste (en waarschijnlijk kortste) blog tot nu toe. Waarom? Omdat ik heel week 10 in quarantaine heb gezeten… Maandag aan het einde van de middag kregen we het bericht dat vaders de hele zondag […]
Hoi! En welkom bij mijn saaiste (en waarschijnlijk kortste) blog tot nu toe. Waarom? Omdat ik heel week 10 in quarantaine heb gezeten…
Maandag aan het einde van de middag kregen we het bericht dat vaders de hele zondag in aanraking was geweest met iemand die positief getest was voor corona… En toen begon de hele ellende. Zuslief bleef natuurlijk daardoor ook niet eten op maandag… Dinsdagmiddag gingen we voor test nummer 1 en die uitslag was voor ons beide negatief. Top. Ik heb de rest van de week op mijn kamer doorgebracht, tot we weer mochten testen op vrijdag. Omdat papa’s vriendin (die ook die zondag in aanraking is geweest met de positief gesteste persoon) een sneltest had en negatief was, hebben we de domme fout gemaakt om langer dan een kwartier met elkaar in dezelfde ruimte te blijven (wel op 1,5m). Want ook al teste ik voor een tweede keer negatief; papa is helaas positief getest. Dit nieuws kregen we vrijdag op zaterdagnacht en toen begon dus de ellende 2.0… Ik kom alleen nog boven om te douchen en te slapen. Verder zit ik de hele dag beneden… Te wachten op woensdag, wanneer ik wéér moet testen. Gelukkig heeft papa weinig klachten en is hij niet heel ziek. Dat scheelt. Ik heb alleen keelpijn en af en toe hoofdpijn, maar beide klachten had ik al toen ik vrijdag ging testen… Wel leuk: Ik kreeg een giraffe na mijn test.
Melman de giraffe
Net begonnen bij een nieuwe baan, ergens waar ik het vanaf moment 1 naar mijn zin had en dan na 2 weken werken, 2 weken in quarantaine moeten… Je hebt geen idee hoe rot ik me hierover voel. Woorden schieten ervoor te kort. Maar goed, het wordt nog even doorbijten. En duimen dat ik woensdag weer negatief test en niet nóg een week in quarantaine moet. Want ik ga er heel eerlijk over zijn; dit hakt er heel zwaar in op mijn mentale gezondheid. Ik begin er steeds meer doorheen te zitten. Ik probeer van elke dag het beste te maken, maar het gebrek aan sociale contacten is echt een hel.
Volgende week had voor mij een vakantie week moeten zijn. In de eerste instantie zou ik met vriendinnen een weekje naar Landal gaan, maar dit kwam te vervallen door de covid maatregelen. Toen had ik bedacht om gewoon wat vriendinnen op te zoeken en met hun af te spreken. Maar doordat ik waarschijnlijk volgende week donderdag pas mijn uitslag heb, is mijn hele week weg gevallen. En ondanks dat ik weinig klachten heb, ga ik maar van het ergste uit en ga ik er van uit dat ik positief test en nóg een week in quarantaine moet… Dan kan alles alleen maar meevallen.
Mocht je tips hebben voor me om de komende week nog door te komen; ik sta overal voor open en ik hoor het graag!
Week 9 2021 Hoi! Leuk dat je weer een nieuwe blog leest en welkom bij deze blog van de eerste week van maart! Heerlijk opgepast op m’n favoriete boys en dinsdagmiddag zelfs nog heerlijk met Noah naar de speeltuin bij de Westerheide […]
Hoi! Leuk dat je weer een nieuwe blog leest en welkom bij deze blog van de eerste week van maart!
Heerlijk opgepast op m’n favoriete boys en dinsdagmiddag zelfs nog heerlijk met Noah naar de speeltuin bij de Westerheide in Rijnsburg geweest. Dinsdagavond ook nog met vriendinnen 20km geskeelerd! Was ik gesloopt? Absoluut. Maar het was erg gezellig!
Dit was ook de week dat ik officieel afscheid kon nemen van het Kruidvat. Alhoewel… Ik was al uit de groepsapp gegooid voor ik ook maar iets kon zeggen. En het enige wat ik als appje kreeg was de vraag wanneer ik mijn kleding in kwam leveren.
Nu weten de meeste mensen om me heen wel dat het allemaal niet altijd even leuk was op werk, maar dit vond ik toch wel erg jammer. Toen ik 2 weken in dienst was, kreeg ik de voordeursleutel in m’n handen gedrukt en zocht ik het maar uit met de avondshift en zo ging het wel met meer. Ik vind het niet erg om in het diepe gegooid te worden, maar dit was niet de juiste manier. Ik heb meer dan 80% maar zelf uit moeten zoeken en kreeg dan een hap gezeik over me heen als het niet goed was… Zonder verbeter punten. Maar goed, het is nu allemaal verleden tijd. Ik heb geen zin om er meer tijd en energie in te stoppen. Ze hebben ook mijn vakantie-uren ingezet de laatste weken, zodat ze die niet hoefde uit te betalen maar me ook niet meer in hoefde te roosteren. Zonder mijn toestemming. Ook dat vond ik mijn tijd en energie niet meer waard, maar zie dit alsjeblieft wel als een waarschuwing om niet bij dit bedrijf te werk te gaan…
Daarnaast ook officieel begonnen bij het Vishuysch in Haarlem. Twee leuke (en wat drukke) dagen gehad en ik kijk gewoon uit naar volgende week! Is het mijn droombaan wat ik de rest van m’n leven zou willen doen? Nee. Dat niet. Maar ik vind het oprecht zo gezellig en de dag vliegt voorbij. Ik blijf hier voorlopig nog wel zitten!
Zaterdag weer een rondje geskeelerd met die meiden, het viel met de wind en de kou wat tegen maar een warme chocomelk (of koffie, wat die meiden hadden) van de McDonalds hielp wel een beetje. Ik kijk alweer uit naar onze volgende ronde!
Verder het weekend lekker rustig aan gedaan, beetje films gekeken. Wel nog een bakkie gedaan in Rijnsburg in de kou, maar het verder dus lekker rustig gehouden.
Volgende week weer lekker aan de bak! En geloof het of niet; ik heb er zin in!
Week 8 2021 Hoi en welkom bij mijn blog over de laatste week van februari in 2021. Voor mijn idee was februari in één week voorbij, maar goed. Het was een week met wat verandering maar ook een week waar tegelijkertijd eigenlijk […]
Hoi en welkom bij mijn blog over de laatste week van februari in 2021. Voor mijn idee was februari in één week voorbij, maar goed.
Het was een week met wat verandering maar ook een week waar tegelijkertijd eigenlijk vrij weinig gebeurde. Ik ben namelijk naar het ziekenhuis geweest voor een echo om op zoek te gaan naar de oorzaak van de pijn. Uiteindelijk kwam eruit dat een cyste was geklapt en dat ik daardoor het weekend hiervoor zoveel pijn heb gehad. We gaan nog op zoek naar de reden voor de reden van de hoeveelheid pijn die ik bijna elke week heb.
Deze week mijn laatste dag (ja, één dag want meer werd ik niet ingeroosterd) bij het Kruidvat gewerkt. Gelukkig werkte ik met hele fijne collega’s die dag. Verder was het me vooral voorbereiden op mijn proefdag bij ’t Vishuysch in Haarlem. De tent is van bekenden, dus de avond van te voren daar nog even langs om alles kort te sluiten.
Eerlijk is eerlijk; het was pittig maar ook ontzettend gezellig. Ik kijk er naar uit om weer te werken dus dat is positief, toch? De lucht uit m’n haar en van m’n handen krijgen is een ander verhaal, maar dat komt vast ook wel goed!
Zaterdagochtend ging de wekker vroeg en was het tijd voor een rondje skeeleren met Marilijn en Marijke. We hebben lammetjes gezien op onze tocht en hebben een bakkie gehaald bij de Mac. Van Katwijk naar Wassenaar, van Wassenaar naar Leiden, van Leiden naar Rijnsburg en van Rijnsburg terug naar huis. Het was een lekker rondje!
’s Avonds stond er weer een zoommeeting met mensen van over de hele wereld op het programma en eigenlijk heb ik maar één foto gemaakt en toen was meer dan de helft helaas al offline maar goed. Het was ontzettend gezellig en ik heb enorm gelachen!
Zondag lekker een bakkie gedaan bij zuslief, Ajax tegen PSV gelijk zien spelen (wat een gruwel van een wedstrijd was maar goed, gestolen punten zijn ook punten) en een beetje serie gekeken. Het was heerlijk in het zonnetje dus ik heb ook nog heerlijk een ommetje gemaakt met wat muziek op. Niet heel bijzonder, maar wel chill.
En ja. Dit was alweer mijn week. Ik hoop volgende week weer wat spannendere dingen met jullie te kunnen delen, maar voor nu is dit het. Tot volgende week?
Week 7 2021 Hoihoi! Leuk dat je een nieuwe weekblog hebt geopend! En wat een week was het. Maandag begon rustig met de boys en Jeannet die er ineens wel heel anders uit zag… Het was mijn laatste echte week bij het […]
Hoihoi! Leuk dat je een nieuwe weekblog hebt geopend! En wat een week was het.
Maandag begon rustig met de boys en Jeannet die er ineens wel heel anders uit zag…
Het was mijn laatste echte week bij het Kruidvat, vanaf nu alleen nog een paar dagen. Het zal gek zijn om er weg te gaan, maar het is wel beter zo.
Deze week was vader alweer vroeg naar de andere kant van het land vertrokken i.v.m. zijn vele thuis werken en mij niet in de weg willen lopen. Hierdoor was het veel Dunya tijd! De rest van de week verliep eigenlijk vrij rustig.
Zaterdagmiddag was echter een regelrechte hell. Aankomende woensdag moet ik naar het ziekenhuis voor onderzoek en zaterdag had mijn lichaam besloten om me opnieuw te laten mee maken waar dit onderzoek voor nodig is. De pijn in mijn buik en rug waren onhandelbaar. Ik heb uren (huilend) in een bad van 50 graden gezeten en meerdere pijnstilling genomen maar de pijn zakte maar niet. Uiteindelijk, na 3,5u begon ik de pijn onder controle te krijgen. Maar leuk was anders. En het was al een stressvolle dag…
Zaterdagavond stond namelijk weer een online conventie op het programma. Via deze conventies kan je met je favoriete acteurs, actrices, schrijvers, regisseurs, etc. praten! Het is echt te leuk! Na me snel een soort van opgedirkt te hebben in 10 minuten, was om 18:30 uur mijn eerste activiteit. Uiteindelijk liep het allemaal gigantisch uit en had ik mijn laatste activiteit om 01:00 uur, in plaats van 21:30. Klein verschil. Maar het was het allemaal waard. Deze avond heb ik met de regisseur van o.a. Hocus Pocus, High School Musical (1,2,3), Descendants (1,2,3) en Julie and the Phantoms gesproken; de legende Kenny Ortega. Wat een fantastische man!!!! Samen met 2 vrienden heb ik hem mogen spreken en hij nam zo giga de tijd voor onze vragen en hij stelde ook vragen terug en hij was oprecht geïnteresseerd in alles. Echt te leuk!
De gehele zaterdag stond in het teken van zijn shows en films en voor mij was het voornamelijk Julie and the Phantoms. 2 acteurs uit de show; Savannah May en Owen Joyner hebben mij vanaf aflvering 1 helemaal ingepakt en dat waren dan toch stiekem wel mijn favorietjes van de avond!
Het begon dan ook voor mij met een meetingroom (een gesprek van ong, 30 minuten met 30 fans) met Savannah, die ik de vorige keer dat ze er was ook mocht ontmoeten. Ze herkende me vrijwel direct, waardoor het heel relaxt was. Ook mijn gesprek met haar alleen verliep ontzettend soepel, alsof het een oude vriendin was die ik na jaren weer sprak. Echt te leuk!
Ook met Owen had ik eerst een meeting room, maar dan samen met Booboo Stewart (ja, daar heb ik ook eerder mee gesproken dus het kan kloppen dat je die naam eerder voorbij hebt zien komen). Dat was heel chaotisch, maar echt fantastisch. Toen ik hem later nog alleen sprak, herkende hij me dan ook direct van de meetingroom en ook dit verliep toch wel erg soepel en was veel leuker dan ik had verwacht (aangezien ik dacht dat ik dicht zou klappen hahaha haha ha).
Maar naast Kenny, Savannah en Owen was er ook dé Madison Reyes, aka een 16 jarige meid die even de lead van deze Netflix show pakte zonder enige ervaring. Dit was ook de tweede keer dat ik haar sprak en nog voor mijn camera aan stond (je ziet dan de foto van de andere persoon), zei Madi al ‘’Wait she looks familiar’’ en ook Madison wist nog precies waar we het de vorige keer over hebben gehad. Natuurlijk ontzettend leuk!
Toen was er ook nog Sacha. Zijn rol in JATP is niet mijn favoriet maar wat een dropje! Dit was het meest kansloze en relaxte gesprek van de avond. Het ging helemaal nergens over en tegelijkertijd was het een heerlijk gesprek.
En uiteindelijk verliep zo de zaterdag en lag ik om 01:30 in bed…
Zondagochtend ging de wekker namelijk alweer vroeg en vertrok ook ik, met Dunya achterin, naar het oosten van het land en kon ik me voegen bij het gezin. Ik heb zo genoten zondag, ondanks dat de pijn nog niet verdwenen was… Woorden schieten te kort als ik wil vertellen over hoe heerlijk het is om je toch weer een soort van compleet te voelen als gezin. Het gemis van moeders zal er altijd zijn, maar toch voelt dit zó goed!
En zo wil ik dan ook de blog afsluiten. Stay safe!
Week 6 2021 Hallo hallo! Leuk dat je weer een nieuwe weekblog leest. Inmiddels is week 6 van 2021 alweer voorbij en het voelt voor mij nog steeds alsof dit deel is van 2020. Ook voelt het absoluut niet alsof we al […]
Hallo hallo! Leuk dat je weer een nieuwe weekblog leest. Inmiddels is week 6 van 2021 alweer voorbij en het voelt voor mij nog steeds alsof dit deel is van 2020. Ook voelt het absoluut niet alsof we al eigenlijk halverwege februari zijn, maar dat is inmiddels wel zo…
Maandag was het nog behoorlijk besneeuwd en koud buiten. Vaders was aan de andere kant van het land volledig ingesneeuwd en ik zat met een ontroostbare dreumes die de sneeuw en kou maar niks vond. Naast zijn warme winterkleding had ik met een goede warme deken Luca ingepakt en op de arm genomen om de hond uit te gaan laten. Helaas hier geen foto’s van maar volgens mij zag het er hilarisch uit. Hij was net een worstje in een jasje (niet omdat hij dik was natuurlijk, maar om hoe hij in de deken gerold was) en hij zei eigenlijk niks anders dan ‘sneeuw’ en ‘koud’. Uitstekende punten gemaakt door Luca, dat mag best gezegd worden.
Toen meneer na de wandeling zijn tosti kreeg, was alles weer goed en voor Noah uit school gehaald moest worden, was vaderlief gelukkig toch thuis gekomen en kon Luca rustig slapen. Zo was de maandag weer vol avontuur.
Dinsdag begon ik aan een nieuw avontuur; Noah uit school halen. Ik houd absoluut niet van sneeuw en durf ook echt niet goed te fietsen of auto te rijden. Dus ik besloot op tijd van huis te vertrekken en Noah lopend op te halen. Natuurlijk met de sneeuw moest dat wel in style en heb ik meneer met de slee opgehaald. ’s Middags lekker samen een filmpje gekeken en getekend. Geslaagde middag!
Woensdag was voor mij een dag die behoorlijk slikken was. Woensdag was het namelijk 5 jaar geleden sinds het overlijden van mij moeder. Een dag waar ik elk jaar tegen aan zit te hikken en een dag waar ik altijd alles herbeleef. Ik weet nog precies hoe alles gebeurde op 10 februari 2016 en dat maakt het verwerken en door gaan niet altijd makkelijk. Ik heb me er aardig doorheen kunnen slaan gelukkig. Maar ik mis je wel, mam.
Vrijdag hadden we lekker eten besteld bij Het Wapen van Kattuk en dit is een absolute aanrader!
Zaterdag het ijs op met de boys en Dunya die verward aan de kant bleef zitten. Die doet niet aan ijs. Al was voor mij (aka mevrouw schaatsloos) de ijspret ook snel voorbij want uiteraard gleed de jongste spruit uit en was hij er klaar mee. Dus ik ben lekker snel weer met de jongens naar binnen gegaan en hij hoor je daar absoluut niet over klagen!
’s Avonds kwam Lisa en hebben we even bijgekletst. We hadden heerlijke tapasavond en het was ook nog eens gezellig (gelukkig maar, he!)
Ja. En toen kwam zondag. Valentijnsdag. Man, wat heb ik er een hekel aan. Maar goed, ik heb deze foto’s gemaakt en wilde die wel even delen. Gewoon omdat het kan.
Week 5 2021 Hoi en welkom bij weekblog nummero 72! Jeetje, wat gaat dat snel! Trek je het nog een beetje in de lockdown? Ben je ’s avonds op tijd binnen? Of voel je je net als ik badass wanneer je na […]
Hoi en welkom bij weekblog nummero 72! Jeetje, wat gaat dat snel! Trek je het nog een beetje in de lockdown? Ben je ’s avonds op tijd binnen? Of voel je je net als ik badass wanneer je na 9u buiten loopt om de hond uit te laten of wanneer je laat uit werk komt? Ik blijf het zeggen, maar wat een bizarre tijden zijn dit.
Vanaf volgende week gaan de scholen weer open, maar dat betekent dat ik tot die tijd nog veel tijd met mijn twee boefjes heb. Ondanks dat ik helemaal gesloopt ben na een dag oppassen, het is toch altijd wel weer fijn.
Deze week is een bestelling van me binnengekomen waar ik toch even een foto van moet delen want dit is toch té leuk???
Daarnaast was dit de week dat de temperaturen behoorlijk naar beneden gingen. Van alleen kou zijn we naar een winters landschap gegaan. Ondanks dat ik niet heel veel met sneeuw heb, vond onze lieve Dunya het fantastisch en wil ik deze prachtplaatjes graag met jullie delen.
Zondagmiddag kwam Maaike langs en hebben we een High School Musical marathon gehouden en natuurlijk ouderwets bijgekletst!
En hoe saai het ook is; dat was alweer mijn week. Wie weet brengt volgende week meer spanning en sensatie dus… Tot volgende week?
